Artan Ümit Zilci: Anı ve Hatıralarla yarışmak

Zor bir zaman, olanaksızlıklarla dolu günler içindesin. Hazırlamak zorunda olduğun bir pist var, hatasız yapılması gereken engel ve bariyer hesapları var. Zaman kısıtlı, para yok ve araç yok. Çabalıyorsun ama çozüm bulamıyorsun. Tüm bunlarla uğraşırken, kocaman gülümsemesi ile bir yardım eli uzanıyor ve tüm sorunlar arka arkaya ekip çalışması ile çözülmeye başlıyor.

Her işin üstesinden gelerek, etap hazırlığını tamamlayıp toz toprak içinde geliyor ve hiç alakası olmayan bir konuda sana fikir veriyor ,ona koşuyor ve onu da bitiriyor.

Bu yazıyı yazmak zor geliyor ama yazılmalı. Dernekte hırs ve dedikodu patlamışken, yarışmacılar yılların arkadaşlığını bir kenara atıp birbirini düşman gibi görürken, tüm bunları adeta  yok eder gibi dostluk ,samimiyet ve tarafsızlıkla derneğe yardım eden bir adam…

Evet dost, sen en gerilimli günde bu derneğe yardım eden, karşılık beklemeden canla başla uğraşan, samimiyeti dostluğu pekiştiren bir örnek oldun. Senin yardımların, gayretin ve çabanla daha güzel bir pist ve hatasız engeller yaratıldı. Sorunsuz yarış yapıldı. Seni nasıl unutabilirim. Oysa sana kısa bir zaman önce taş ve mermerle ilgili sorular soran meraklı bir yabancıyken, bize katılmanla birlikte kahve molası vereceğim bir dost oldun. Off road senin de sevdandı ve bize katılarak sende o hazzı yaşadın ve yaşattın.

Aniden kötü bir şaka gibi seni içimizden aldı kader. Oysa daha çok proje vardı yapılacak. Çok konu vardı konuşulacak. Ancak sen yoksun.

Şimdi senin adına aynı yerde, aynı pistte, belki de senin kazdığın, işaretlediğin ve düzelttiğin yerde yarış koşulacak.

Bizi yine adının altında toplamayı başardın.

Gülüyor ve bize bakıyorsun değil mi? ben biliyorum bizimlesin ve hep öyle olacaksın. Bizi her fırsatta bir araya getirecek ve gülümseyeceksin. Sen ne adamsın Velleddin Hüdan. Hep yanımızda kalacaksın.

Sağol arkadaşım kendi adıma ve bu organizasyonda olan herkes adına. Sağol Velleddin Hüdan. (Gülümsemen gözümün önünde. )